Ik volg universitair onderwijs, de lessen vinden dus steeds plaats in een grote aula. Een plaats waar ruimte is om te konkelfoezen met je buren.

En is een klasgenoot waar ik al een tijdje een goede band mee heb. We praten en praten en praten. Als hij lacht, ben ik verloren en ook raakt hij mij de hele tijd aan (een klopje op mijn rug, neemt hij mijn arm eens vast, ed).

Ik krijg er een goed gevoel bij. Maar wat betekenen die aanrakingen nu precies?

Niemand?

Konkelfoezen,wat een leuk woord!
Een echt antwoord heb ik niet,of hij mag je graag maar je hebt mensen die van zichzelf erg aanrakerig zijn.
Ik vroeg het me ook af want vandaag was ik bij een specialist met mijn man en die arts zat wel erg veel te plukken aan mijn man!