Hey allemaal,

soms heb ik de neiging om een rotgrap uit te halen. Nooit met de intentie om iemand te beledigen of pijn te doen, maar ik geloof zelf dat ik het doe om opschudding te veroorzaken want dit vind ik leuk.
Is dit normaal..?
Want achteraf merk ik dat mensen me niet mogen ofzo. Ik denk dat dit komt omdat ik ze op het verkeerde been heb gezet.
Zo haalde ik vandaag op school uit dat ik met mn pols per ongeluk had opengesneden. Ik had een rol verband om mn pols gedaan dat lichtelijk was bebloed.

Toen sommigen in de klas ernaar vroegen had ik dat verhaal verteld, en het verspreidde zich als een lopend vuurtje. Toen ik thuis kwam zaten er al een paar emails en ecards in mn postvak met beterschapskaartjes. (LOL!) maar iedereen bleek het over mij te hebben (Owjah, ik had tegen een aantal verteld dat het een grap was, later kreeg ik dus boze mailtjes van sommigen die een email hadden gestuurd..)

Laat me je reactie horen, en heeft iemand een idee hoe ik me morgen op school kan vertonen?

groetjes koen

Ik heb dat ook gehad, maar ik doe het meer met woorden dan met daden. Dan maak ik (heel nare) cynische opmerkingen. Meestal vrouw-onvriendelijk.
Er was een tijd dat het er zomaar uitfloepte zonder dat ik er erg in had. Nou is het wel over (denk ik).
Soms kan er nog een opmerking vanaf dat benadrukt dat ons mam al over de 50 is... (dus stok-oud) terwijl ons mam de meest lieve van heel de wereld is...

Ik denk dat je er vanzelf overheen groeit.

idd, dat heb ik nou precies zo! Maar ik bedoel het meestal niet om iemand neer te halen.
Ik maak ook opmerkingen over dat mn moeder grijs haar heeft, en maak ik haar belachelijk maar dat bedoel ik nooit hatelijk of zoiets

Heb ik dus ook. Het enige is dat je goed moet opletten dat wie de bal kaatst, hem terug kan verwachten.
Als iemand dus een rotstreek bij jouw uithaalt, lach er maar om ofzo, want je doet het zelf net zo goed.

TRIEST!

Bied gewoon je excuzes aan en niet meer doen

Hé, ik herken je probleem. Volgens mij is het niet iets waar je uitgroeit.

Eerst en vooral moet je voor jezelf uitmaken WAAROM je zulk 'n verhalen vertelt. Doe je het uiteraard uit opschudding? Of sta je graag in de belangstelling? Heb je nood aan aandacht (dat hoeft helemaal niet zielig te zijn).

Als je graag voor opschudding zorgt, moet je je afvragen waarom je dat graag doet. Meestal is dat omdat je aandacht zoekt, omdat je wil tonen dat je er bent, en dat je dingen kan veroorzaken. Als je graag in de belangstelling staat, hoeft dat helemaal niet negatief te zijn. De manier waarop je in de belangstelling staat is echter níét zo goed. Probeer je creativiteit (want eerlijk, je hebt wel al vaker grote verhaaltjes vertelt, of niet soms?) anders te benutten, waarbij je andere mensen kan helpen. En het kan geen kwaad een mopje uit te halen, maar doe zoiets op één april. Wil je het op een andere dag doen, zeg dan gewoon tegen je vrienden dat je pols is opengesneden, en als ze verwondert kijken en beginnen te vragen, stroop je je mouw op en zeg je "het ziet er niet zo aardig uit" en als ze zien dat er niks is, zal je merken dat zo'n soort moppen óók leuk zijn, en ze worden meer aanvaard en in dank afgenomen.

Indien je nood hebt aan aandacht moet je zoeken waar je tekort aan aandacht zit, en dat trachten aan te vullen. Probeer aandacht te krijgen op een positievere manier.

Groetjes,

D-ro Lingvisto

Beste Koen,

Hoe dan ook, je hebt nu in ieder geval bereikt dat jouw post over de kutgrap de hoogste vermelding heeft behaald bij Google. Dit kun je zien als je het woord kutgrap intypt bij Google! Number One! Gefeliciteerd!

Groeten,

Frank

Hey..

Het is hoogstwaarschijnlijk een vorm van aandacht/behoefte die je tekort komt op welk vlak dan ook.
Ik zou je aanraden om eens bij jezelf te kijken waar die behoefte aan aandacht vandaan komt. Wellicht bij je ouders ofzo?

Ik herken het van mezelf want dit heb ik vroeger ook gehad..alleen ik ging veel verder..(mensen bedreigen met messen, ruzie trappen etc.)
Acheraf als ik het zo bekijk kwam ik aandacht tekort (in emotioneel opzicht) van mijn ouders. (ouders kunnen ook niet meer dan hun best doen).

Wellicht kan je bij jezelf ook eens ten rade gaan?

Succes.

hey D-ro Lingvisto !!
Je begrijpt me helemaal !! Zo zit het precies ! en jah ik heb vaker van die grote verhalen !! :D
maar vaak pakt het wat stommer uit dan gepland, je ziet vaak dat mensen zich gaan verdelen in een aantal groepen. Er wordt ineens veel over me gepraat inderdaad en de mensen die zeg maar zichzelf hoog hebben doen net alsof ze je helemaal door hebben enzo.
Het lijkt er een beetje om te gaan wie van hun uiteindelijk gelijk heeft, de ene groep, of de andere. En het gaat allemaal om mij
maar echt leuk is het op het eind niet. want veel nemen het niet in dank af ofzo, terwijl ik er wel om kan lachen eerlijk gezegd. Ben blij dat het niet zo is snap je.

mjah ik zal iig de volgende keren uitkijken met wat voor grappen ik uit haal, soms lopen ze idd uit de hand

ik kom inderdaad aandacht te kort. Ik merk dat ik in sociaal opzicht minder goed kan communiceren met mensen. Ik snap vaak mensen wel, maar ik weet vaak niet wat ik moet zeggen. misschien gek, ik ga de laatste tijd ook bijna niet meer met mensen om. Als ik vrienden maak, worden die vriendschappen vaak verwaarloost. Ik weet simpelweg niet hoe ik ze moet onderhouden. Ik hou vaak van mezelf ook wel afstand bij mensen, als het maar lijkt alsof ik ergens bij hoor vind ik al genoeg. Ik vind het niet leuk om mensen mee naar huis te nemen omdat ik me een beetje schaam voor mn ouders en de rommel in huis. en na school ben ik vaak heel veel aan het gamen op de pc en dat doe ik liever alleen. Alhoewel zou het me wel leuk lijken om dingen met iemand te delen, maar ik vertrouw mensen niet zo snel ofzo :s en ik kijk ook snel neer op mensen, niet direct van jij bent minder dan mij, maar jezus wat een kuttrekje van hem snap je wel. Bijvoorbeeld als iemand heel raar lacht ofzo denk ik wat een mogool. maar toch blijf ik ze aardig vinden, maar tijdens gesprekken met nog iemand erbij ga ik me gauw vervelen omdat me vaak de gespreksstof niets interesseert. Maar op andere momenten moet ik juist weer lachen als ze wel iets grappigs vertellen :p dan denk ik ook gelijk van haha met hem kan ik praten.

Over dat van mijn ouders, ik vind het niet leuk om aandacht van mijn ouders te krijgen. Mijn moeder is overbeschermend met mij, ze zit me maar al te vaak op mijn huid en mijn vader interesseert zich nergens voor. Als ik aandacht van hun krijg sla ik het meestal af omdat ik me der ongemakkelijk bij voel.

mjah hoop slechte eigenschappen van mij :)