Hallo allemaal.
Ik heb sinds 7 maanden een ontzettend lief vriendje en het gaat allemaal erg goed tussen ons, tenminste, zo lijkt het, maar vanaf mijn kant is er toch erg veel onzekerheid.
Nu zit er bij mij op school een meisje, in hetzelfde jaar en zij heeft mijn vriendje ontdekt en hij haar. ze heeft zelf al meer dan een jaar een vriend en opzich is het allemaal ook heel onschuldig, maar ik kan het echt niet aanzien!
Ze plagen elkaar vaak een beetje, zij steekt haar tong naar hem uit en loopt weg, hij roept haar achterna: ik ook van jou hoor! verder tilt hij haar af en toe ondersteboven, sceld zij hem lachend uit voor sukkel en zie ik dat hij gewoon valt voor haar geklier en doet het terug.
Ik denk dat als ik er met hem over begint, hij zegt: dat is helemaal niks! en dat weet ik ook wel, maar toch, het steekt. het is echter wel zo dat ik een soort van aanbidder heb die mij eens mee naar de film heeft genomen en waar ik een keer gelogeert heb, (zonder dat ik het eigelijk wilde, nou ja, ik vond het wel leuk, maar was liever bij mijn vriendje) nou ja, dus eigelijk vind ik ook nog eens dat ik niet echt recht van spreken heb, juist hierdoor. dit alles maakt het erg gecompliceert. hij en ik zijn ook nog eens heel verschillend, hij is veel meer naar buiten gericht, net als dat andere meisje, terwijl ik veel meer naar binnen gericht bent, je ziet het voor je wat er dus op zo'n moment gebeurt, ik verzin een smoesje om weg te gaan en ga weg en voel me de rest van de dag ongelukkig.
ik weet echt niet wat ik hier nou mee moet.
iemand tips?
het probleem is dat het meisje ook nog eens best aardig is, maar ze zal ook vinden dat ik me aanstel als ik het bij haar aankaart.